مردود

بعد از کلی التماس و خواهش زیارت آقا امام رضا علیه السلام نصیبم شده و از جایی میخوان به صورت رایگان و خانوادگی ببرن مشهد مقدس، اما گویی آقا هنوز منو نطلبیده،‌آخه کلی مشکل سر راهم هست، برای کارم و کلاسم مشکل پیش میاد و واقعا نمیدونم که چیکار باید بکنم.
آقا جون یا امام رضا علیه السلام،‌ من خیلی میخوام بیام زیارت آقا،‌ شما رو به خدا قسمت، شما رو به حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها قسم این دوری رو تموم کنید

چین = ایران / تولیدات چینی = تولیدات ایرانی / حمایت از کار و سرمایه چینی= حمایت از کار و سرمایه ایرانی
شاید این جمله برای بعضیا خوش نیاد اما واقعا اگه ما از صنعت و تولیدات چینی دفاع نکنیم، واقعا حمایت خودمون رو از تولیدات ایرانی قطع می کنیم، دلیلی که من برای این موضوع دارم اینه که هر چیزی که الان توی کشور با افتخار به عنوان تولید ملی ازش یاد میشه، کل قطعاتش تولید چینه، و فقط توی ایران سر هم میشه و یه آرم تولید در ایران رو روش میزنن، که متاسفانه همین آرم رو هم موقع تولید قطعات توی چین میزنن پشت اجناس.
از جمله این موارد، گوشی جی ال ایکس، گوشی که تقریبا 70 درصد قطعاتش چینیه و فقط توی ایران یه سری سرهمش می کنن و به عنوان جنس تمام ایرانی میفرستن توی بازار، یا مدیر عامل قبلی همین جی ال ایکس چند وقت پیش میاد و خبر از ساخت نخستین تبلت تمام ایرانی می ده، اما چند وقت بعد گندش در میاد که این یک تبلت تمام چینی هست و فقط قطعاتش رو توی ایران روی هم می کنن. 
حالا با این اوصاف، آیا واقعا اگه ما از تولیدات چینی حمایت نکنیم، چیزی تو ایران می مونه که ما به اسم تولید ملی ازش حمایت کنیم؟

پ.ن:
دو تا سوال توی ذهن من هست که فک کنم مسابقه اسب سواری گذاشتن از بس اذیتم می کنن:
1- این کشورایی که الان این تولیدات رو دارن از کجا آوردن؟ آیا خودشون شروع به ساخت کردن یا نه خدا یه نمونه به همراه دستگاه های مورد نیازشون رو بهشون داد؟ اگه اینطوریه، چرا خدا به ملت ایران که رابطشون با خدا دوستانه تره این یه نمونه رو نداده؟!
2- آیا واقعا مهندسین ایرانی مخ ساخت چنین چیزایی رو ندارن که میرن از چین قطعات رو میارن و سر ملت کلاه میذارن می گن تولید داخلی؟!

توی روایات و احادیث ما مسائل بسیاری وجود داره در ارتباط با علایم حتمی و غیر حتمی ظهور، من نمیخوام در مورد این موضوع بحث کنم چون در تخصص من هم نیست، اما یه چیزی هست که خیلی ها اونو میگن و اونم اینکه فساد جامعه رو فرا میگیره و توی جامعه فساد زیاد میشه.
اگه واقعا این موضوع درست باشه، وضعیت فعلی حوزه علمیه ما حتمی ترین نشانه ظهوره، موارد مختلفی از این موضوع هست که به بعضی از اونا که واجب هستند یا گناه کبیره اند اشاره می کنم:
1- نماز اول وقت: از مهمترین سفارشات معصومین علیهم السلام، اهمیت به نماز اول وقته، چیزی که الان توی حوزه ما اولویت خودش رو به مراودات سیاسی مذهبی داده، توی این موضوع از نقل می کنن که امام خمینی مهمترین جلساتش رو به هنگام نماز تعطیل می کردن، اما الان توی ساعات نماز ظهر و عصر یا نماز مغرب و عشا برنامه های مهمی برگزار میشه که توی این برنامه ها، علمای حوزه علمیه اهمیتی به نماز نمیدن و هنوز برنامه خودشون را ادامه می دن.
2- اسراف: ریخت و پاش های فراوان، برنامه ها و همایش های بدون ضرورت و با هزینه های بسیار بالا، برنامه هایی با غذاهایی که واقعا الان حتی برخی از اونارو قشر متوسط جامعه هم نمیتونن داشته باشن چه برسه به قشر ضعیف و ...
3- دروغ: دروغ گناه کبیره است، اما همه ما دیدیم که علمایی حرفهایی رو میزنن و بعدش میزنن زیر حرفشون، جالب اینجاست که بعضیا حرفی رو نقض می کنن که فایل صوتی یا تصویریش هم موجوده
4- حق الناس: پارتی بازی، من موارد مختلفی رو توی حق الناس توی حوزه علمیه می دونم اما مهم ترینش پارتی بازی هست که واقعا باعث پایمال شدن حق خیلی ها شده، طرف پسر فلان شخصیته اما هیچی بلد نیست، باید بیاد توی اداره جای کسی که واقعا متخصص اون کاره اما هیچ کس رو نداره که پارتیش بشه.
موارد دیگه ای هم به ذهنم میرسه که ضرورتی به نام بردن از اونا نمیبینم.  

پ.ن:
مهم اینه که ما باید مدیون حوزه علمیه باشیم، آخه حوزه داره فرج رو نزدیک می کنه...